පොඩි උන්ගෙ සාක්කියක් උසාවියෙදි පවා පිළිගන්නවා කියලා මම අහලා තියෙනවා. ඒ නීතිය නම් හදලා තියෙන්නෙ පොඩි උන් කෙලින බොරු ගැන නොදන්න බක පණ්ඩිතයෙක් වෙන්න ඕනෙ. පොඩි උන් කියන සමහර ටොම්පච කොච්චර පුම්බලද කිව්වොත් ඒවට හිනා නොවී ඉන්න එක්කෝ ඕනෙම බොරුවකට අහුවෙන අමුම අමු මැට්ටෙක් වෙන්න ඕනෙ. නැතිනං, ඉතාම හොඳ වෙනත් හේතුවක් තියෙන්න ඕනෙ. පොඩි කාලෙ අපි අතෑරපු ටොම් පච කීපයක් මට තවම මතකයි. Read the rest of this entry »
182.ටොම්පච, කෙබර, බේගල් සහ පම්පෝරි
181. ට්‍රෑන්ස්ෆෝර්මර්ස් / Transformerers In Real Life / Citroën 2CV
හොලිවුඩ් සිනමාවට ලැබුන ඕස්ට්‍රේලියානු දායාදය වන මෙල් ගිබ්සන් ප්‍රධාන චරිතය රඟපෑ Mad Max නම් ඕස්ට්‍රේලියානු චිත්‍රපටය ඔබ බලලා තියෙනවද? විශේෂයෙන්ම Mad Max 2? එතකොට, අසූව දශකයෙ විතර පෙන්නපු ලෝක ප්‍රකට අමෙරිකානු ටෙලි කතා මාලාවක් වන MacGyver බලලා තියෙනවද? මැක්ගයිවර් කියන වචනය අදත් ව්‍යවහාර වෙන්නේ.
ඉතාම සීමිත සම්පත් යොදාගෙන, තමන්ට අවශ්‍ය නිර්මාණය ඕනෑම තත්වයක් යටතේ කරන්න හැකි උපාය ශීලී, තීක්ෂණ බුද්ධියක් ඇති, නිර්මාණශීලී, බහුකාර්ය පුද්ගලයෙක් ගැන විස්තර කරන්නයි. මම මේ ඔබට කියන්න යන කතාව ඇහුව ගමන්ම මගෙ හිතට ආවේ මෑඩ් මැක්ස් සහ මැක්ගයිවර් සුසංයෝගය.
1993 වසරේ මේ සිද්දිය වෙද්දී හතලිස් තුන් හැවිරිදිව සිටි ප්‍රංශ ජාතික විදුලි කාර්මිකයෙකු වූ Emile Leray (එමිල් ලරේ) ගැන මේ කතාව කියවද්දි මට මුලින්ම මේ කතාව විශ්වාස කරන්න අමාරු වුනා. මොකද, ඕනෙ තරම් අමූලික බොරු ප්‍රවෘත්ති අන්තර්ජාලයෙ වගේම, මුද්‍රිත මාධ්‍යයෙත් කියවන්න දකින්න හැකි නිසා.
එමිල් අප්‍රිකානු මහාද්වීපයට පෙම්බැඳි ප්‍රංශ ජාතිකයෙක්. 1993 වසරෙදි, එමිල් ඊසාන දිග අප්‍රිකාවේ මොරොක්කෝවේ Tan Tan නගරයෙන් පිටත්වී, මොරොක්කෝ සහරා කතර හරහා Zagora නගරය බලා ඔහුගේ Citroën 2CV වර්ගයේ මෝටර් රථයෙන් තනිවම ගමන් කරද්දි අනතුරකට ලක්වෙනවා.
සාමාන්‍ය පුද්ගලයෙක් නම් අන්ත අසරණවෙන මේ මොහොතේ, පරාජය බාර ගෙන පසුබසින්න සූදානම් වෙන්නේ එමිල් නොවෙයි. දින දහයකට සෑහෙන කෑම බීමත්, මෙවැනි අනතුරුදායක ගමනකට අත්‍යාවශ්‍ය වන ආවුද පෙට්ටියට සහ අමතර රෝදවලට අමතරව, ඔහු ඇණ, මුරිච්චි, යකඩ කපන කියතක් වැනි මූලික ආවුද කීපයක් Citroën රියේ දමාගෙන යි ගියේ.
මුල්ම පසු බෑම ඇතිවෙන්නෙ එමිල් Tan Tan පසු කර තරමක් දුර ගමන් කරද්දි ඒ දිනවල මොරෝක්කෝව සහ බටහිර සහරාව අතර පැවති ගැ‍ටුමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස Tilemsem ප්‍රදේශයට ඔබ්බෙන් ඇතිවූ අලුත් තත්වයක් නිසා ඔහුව නවතා ආපසු යවන හමුදා මුරපොලේදියි. එහිදී තරමක උණුසුම් කතාබහක් ඇතිවෙන්නේ, ආපසු හැරී යාමට ලැබෙන අණට අමතරව, එමිල්ට මුරපොලේ සිට තවත් නාඳුනන මගියකුද රැගෙන යන යන ලෙස භටයන් බලපෑම් කිරීම නිසයි. සැබවින්ම ආපසු TanTan වෙත යාමේ අදහසක් එමිල්ට තිබුනේ නෑ. අමතර මගියකු රැගෙන ගියහොත්, තමාගේ රක්ෂණ ගිවිසුමේ කොන්දේසියක් උල්ලංඝණය වන බව කියන එමිල් ඒ ඉල්ලීම තරයේ ප්‍රතික්ෂේප කරනවා. අප්‍රිකානු රටවල, මෙවැනි හදිසි අවස්ථාවක මගියෙකු රියේ නංවාගෙන යාමට කෙරෙන ඉල්ලීමක් ප්‍රතික්ෂේප කිරීම නොකල යුතු දෙයක් හැටියට සැලකෙන බව එමිල් හොඳින් දැනසිටියත්, තමා එවැනි සිරිතක් පිළිබඳ අවබෝධයක් නොමැති ‘විදේශික සංචාරකයකු’ බව ඔහු ඔවුනට දැනෙන්නට ඉඩ හරිනවා. මෙයින් සෙබලු තවත් උරණ වෙනවා. මිලිටරි බලයට අමතරව, සිවිල් බලතලද සතු ‘gendarmarie’ යනුවෙන් ප්‍රංශ බසින් හැඳින්වෙන මේ අවි දරන සෙබලුන් සමග තර්ක කිරීම භයානක බව තේරුම් ගත් එමිල්, ආපසු හැරී කිලෝ මීටර් කිහිපයක් ගමන් කර, මුරපොල මග හැර තමාගේ මුල් ගමනාන්තය යාම පිනිස සහරාව මැදින් වැ‍ටුනු වෙනත් අතුරු පාරකට හැරෙනවා.
“4X4 ධාවනය නොමැති වුනත් , මේ ප්‍රදේශයේ ඉතාම සුලභ Citroën 2CV මාදිලියේ මෝටර් රථය මා තෝරාගත්තේ එහි ඇති ඔරොත්තු දීමේ ගුණය නිසාමයි. 2CV රථය අප්‍රිකාවේ අනවර්ත නාම ගනනාවක් භාවිතා වෙනවා. යකඩ ඔ‍ටුවා (Steel Camel) ඉන් එකක්. එසේ කියන්නෙ ඕනෑම තැනක ගමන් කිරීමට ඊට හැකි ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව නිසයි. නමුත් මේ යකඩ ඔ‍ටුවන් ඉතාම මෘදුව හසුරුවන්න ඕනෙ. එතකොටයි ඔවුන්ගෙනුත් ඒවගෙම විශ්වාසනීය සේවයක් ලැබෙන්නෙ. නමුත් එදා මට බැරි වුනෙත් ඒක. මුර පොලේදි ඇතිවුන ආවේගයත් නිසාමදෝ මම ඉතාම රළු ලෙස තමයි රිය පැදවුනේ,” එමිල් පසුව කියනවා.
සහරා කතර හරහා දිවෙන වල ගොඩැලි ගහන අති දුෂ්කර ම‍ඟේදී මඳකට පාලනයෙන් තොරව යන රිය විශාල ගල් ගෙඩියක වැදී නතර වෙනවා. වහා වාහනයෙන් එලියට බැස සිදුවූ හානිය පරීක්ෂා කරන එමිල් දකින්නේ මේ අනතුරින් රියේ අවලම්බන (suspension) පද්ධතියේ swing arm එකකුත් රෝද ඇක්සලයකුත් යලි ධාවනය කල නොහැකි ආකාරයට හානි වී ඇති බවයි.
එමිල් තමා අතරමං වී ඇත්තේ, කිට්‍ටුම මිනිස් වාසයෙන් අවම වශයෙන්, කිලෝමීටර් 32 ක් පමණ ඈතින් බව අනුමාන කරනවා.
එමිල් පසුව Sunday Times පුවත්පතට කල ප්‍රකාශ කලේ, “මම මින් පෙර අප්‍රිකානු මහාද්වීපයේ දහ වතාවකට වැඩිය රවුම් ගසා පළපුරුද්දක් තිබුන නිසා ප්‍රදේශය හොඳින් දැන සිටියා. ඒ නිසාම මට ඒ හැටි චකිතයක් දැනුනේ නෑ,” යනුවෙනුයි.
‘ඉතින් අවශ්‍ය තරම් කෑම සහ ජලය තිබුනනම් පයින් ඇවිදගෙන යන්න තිබුනනෙ.’ මේ මගෙ හිතට නැගුන පළවෙනි ප්‍රශ්ණෙ.මේ ප්‍රශ්ණෙම තවත් කිහිප දෙනෙකුට ඇතිවෙලා තිබුන බව මම මේ ගැන අන්තර්ජාලයේ සොයා බලද්දී දු‍ටුවා.
“ඒක පයින් යන්න දුර වැඩියි.” ඒ එමිල් මුල් ලිපියෙම කවුරුත් ඒ ගැන ප්‍රශ්ණ කරන්නත් කලින් කියපු දේ. සමහර විට ශුෂ්ක කාන්තාරයක, වතුර සහ කෑමත් රැගෙන සුදුසු ඇඳුම් සහ පාවහන් නොමැතිව තරණය කිරීම බොහෝ විටගෙදර සුවපහසුවට ඉඳගෙන ලැප්ටොප් තිරයකින් මෙය කියවන අපි සිතින් මවාගන්නා චිත්‍රයට වඩා වෙනස් දෙයක් වෙන්න පුලුවන්.
තමාට ඉතිරි වී ඇති සීමිත විකල්ප කිරා මැන බැලූ එමිල් තෝරා ගන්නා විසඳුම කාන්තාරෙ පයින් තරණය කිරීමටත් වඩා පිස්සු අදහසක් හැටියටයි බැලූ බැල්මට පේන්නෙ. වහිනකොට, ගොරවනකොට ගොඩබිම යන වාහන වයිපර් දාගෙන හෙමින් ගියාට, ජෙට් ගුවන් යානා වලාකුලට උඩින් පියාඹනවා වගේ, විවිධ පුද්ගලයෝ ප්‍රශ්ණ වලට මුහුණ දෙන්නෙ විවිධ ආකාරයට. හැම විටම වෙනස් ආකාරයට සිතන එමිල් අනතුරට පත්වූ Citroën 2CV රථයේ කොටස් යොදාගෙන කාන්තාරෙන් එලියට පදවාගෙන හැකි මෝටර් සයිකලයක් නිර්මාණය කර ගැනීමට අදහස් කරනවා. ඒ එක්කම ඔහු තමාට මුහුණ දීමට සිදුවන තාක්ෂණික අභියෝග වැල මනසින් පෙලගස්වා විසඳුම් සොයා බලනවා.
සාමාන්‍ය තත්වයක් යටතේ නම් මේ විශ්වකර්ම ක්‍රියාව කිරීමට තාක්ෂණික ඥානය, හැකියාව සියළු පෑස්සුම්- කැපුම් උපකරණ වලින් සමන්විත අංග සම්පූර්ණ වාහන අලුත් වැඩියා කිරීමේ වැඩපලකුත්, තවත් කිහිප දෙනෙකුගෙ ශ්‍රමයත් අවශ්‍ය කලත්, එමිල් මේ ගිණිගෙන දැවෙන සුප්‍රසිද්ධ සහරා කතර මැද, තනිවම මේ කාර්යයට අත ගහනවා. ඔහුගේ චිත්ත ධෛර්යය, නොපසුබට උත්සාහය සහ ආත්ම විශ්වාසය ඉතාම පුදුම සහගතයි.
“මම කෙලින්ම දිවි රැකගෙන ගැලවී යාමේ මෙහෙයුමට සැරසුනා. (I entered the survival mode). කෑම සහ වතුර හැකි උපරිම කාලයකට සෑහෙන සේ පාවිච්චිය වහාම අවම කරගත්තා.” එමිල් පසුව කිව්වා.
පසුදා උදෑසනම ඔහු Citroën 2CV මෝටර් රියේ බොඩිය චැසියෙන් වෙනම ගලවා ගෙන කාන්තාර සැඩ හිරු රැසින් හා වැලි කුණා‍ටුවලින් බේරී සිටීමට ආවරණයක් සේ මෙන්ම, ඇට මිදුලු ගල් වන ක‍ටුක ශීත කාන්තාර රාත්‍රියට ආවරණය වී නිදා ගැනීමට කූඩාරමක් හැටියටත් යොදා ගන්නවා. මේ රථයට එහි විසුළු පෙනුම නිසාම දී තිබුනු තවත් අනවර්ථ නාමයක් නම් ‘රෝද සවිකල කුඩය’ (Umbrella on wheels) යන්නයි.
නවීන මෝටර් රථවලනම් මේ ආකාරයට ලොරියක, බස් රියක හෝ වෑන් රියක මෙන් වෙන් කල හැකි චැසියක් සහ බොඩියක් එන්නේ නෑ. ඒවා එකිනෙකට ඒකාබද්ධ කර (unity construction) එන්නේ. නමුත් Volkswagen Beetle (VW) සහ තවත් එවැනි මාදිලි කීපයක පමණක්, ඒ ආකාරයට චැසියෙන් වෙන් කල හැකි බොඩියක් එනවා. එමිල්ගේ Citroën 2CV රථයක් එවැනි එකක්.
මේ ගැන මමත් මුලින්ම සැක කලත් මෙය කල හැකි බව පෙන්වන “Mythbusters 10 – Comment transformer une Citroën 2CV en moto” නම් YouTube වීඩියෝවක් මම නැරඹුවා . ඔවුන් පෙන්වාදුන් ආකාරයට Citroën 2CV රථයේ බොඩිය බෝල්ට් ඇණ කිහිපයකින් පමණයි චැසියට සවි වී තියෙන්නේ. නමුත් වරදවා වටහා ගන්න එපා, ඒ ඉතාම ශක්තිමත් ආකාරයට. මේ රියේ දොරවල් බොනට්‍ටුව සහ බොඩිය ඉතාම පහසුවෙන් ගලවා ඉවත් කල හැකි බව ඒ වීඩියෝව සාක්ෂි සපයනවා.
දෙවෙනි ලෝක යුද්ධයට පෙර සැලසුම් කර, නට්සීන්ට හසු නොවන සේ යුද සමයේදී සඟවා තැබූ Citroën 2CV ව්‍යාපෘතිය, ප්‍රංශයේ TPV යන කාණ්ඩයට අයත් රථයක්. කවුරුත් SUV – Sports Utility Vehicle යන වාහන කාණ්ඩය නම් අද හඳුනනවා. TPV යනුවෙන කෙටිකර ඇත්තේ ප්‍රංශ බසින් Toute Petite Voiture – ඉංග්‍රීසි බසින් Very Small Car හෝ අද හැඳින්වෙන ආකාරයට very compact car / (economy car) යන්නයි.
මෙයත් ජර්මනියේ Volkswagen මෙන්ම පොදු ජනතාව වෙනුවෙන්ම නිමැවූ වාහනයක්. ඇතැම් විට VW ටත් වඩා දුර වඩා දුර ගිය සංකල්පයක්. ඉදිරි රෝද වලින් පැදවෙන, ඉදිරිපස සවිකල එන්ජිම සහිතව නිමැවූ මේ රිය ඉලක්ක කලේ සාමාන්‍ය ගොවි ජනතාවටයි. එය ඉතාම සැහැල්ලුව මෙන්ම, අඩුම පිරිවැයකින් නිශ්පාදනය වුනේ අඩුම මිලකට විකිණිය හැකි ආකාරටයි. මුලින්ම, පෙට්‍රල් ලීටරයකින් වැඩිම දුරක් ගමක් කල හැකි, සුලඟින් සිසිල්වන 375CC-9HP සිලින්ඩර දෙකේ. තිරස් එන්ජිමක් සහිතව නිපැයූ මෙම රිය, පසුව ක්‍රමයෙන් 600CC 29HP එන්ජින් දක්වා ධාරිතාවය වැඩි කරනවා.
පොලොවේ සිට වැඩි පරතරයක් සහ මෘදු අවලම්බන පද්ධතියක් සහිතව නිමැයූ මෙම වාහනයට, ගොවි පොලවල රළු බිමේ, කිලෝ පනහක පමණ ගොවි නිශ්පාදන පටවාගෙන පැකිමී 48 ක උපරිම වේගයකින් පහසුවෙන් යා හැකි වුනා. බිත්තර පටවාගෙන ඒවා නොබි‍ඳෙන සේ පෙරලූ පසක් සහිත ගොවි බිමක් හරහා යාමට හැකි ආකාරයටයි මෘදු අවලම්බන පද්ධතිය සැලසුම් කර තිබුනේ. මේ වාහනේ ත්වරනය (acceleration) පිළිබඳව නම් පුරසාරම් දොඩන්න තරම් ආටෝප වාර්තා නැති වුනත්, ( 2CV අයිතිකරුවන්ම විහිළුවට කියන කතාවක් තමයි මේක පැයට හැතැප්ම 0 ඉඳං 60 යන්න දවසක් වගේ ගන්නව කියන එක. 😀 / “from 0–60 in one day”.) මේ පැරණි වාහනයට තිබුනේ සමකාලීන වාහන වලට වඩා ඉදිරියෙන් තිබූ, රියේ පෙනුමට නොගැලපෙන විශ්මිත තාක්ෂණයක්.
මුල්ම වාහනයේ ඇතුලත ඉඩකඩ ගැන කතා කලොත් උස රියැදුරෙකු හිස්වැස්මක් පැලඳ වාහනය පදවන්නේ නම් බෙල්ල නොනවා රිය පැදවීමට කැන්වස් වහලය විවෘත කිරීමට සිදුවුනා.
දැන් නැවතත් සහරාව මැද අතරමංවී සිටින එමිල් වෙත ආවොත්, මෝටර් සයිකලයක් සාදා ගැනීමට නම්, බොඩිය ගලවා දමා වෙන් කරගන්නා Citroën 2CV චැසිය කපා කොට කර ගෙන එයට ඇක්සල් සහ රෝද දෙකක් සවිකර ගත යුතු වෙනවා. ඒ එක්කම එන්ජිම සහ ගියර් පෙට්ටිය එහි මැද කොටසට ඇමිණිය යුතු වෙනවා. එමිල් යකඩ කපන කියතෙන් චැසියේ කොටස් කපා දමා කපා කොට කිරීමට පටන් ගන්නවා.
මුලින් කීවාක් මෙන් කාන්තාරයක අතරමං වී සිටිනා අයෙකුට විදුලි විදුම් උපකරණ, වෙල්ඩිං ලාම්පු, වැනි දේ නොමැතිව මූලික ආවුද කිහිපයකින් මෝටර් සයිකලයක් නිර්මාණය කිරීම නම් ප්‍රාතිහාර්යයක්. එමිල් ලෝහ කොටස් සම්බන්ධ කරන්නේ ඇණ මුරිච්චි වලින්. ඔහු ඇණ රිංගවීමට හැකි තාක් දුරට චැසියේ විද තිබූ තිබුණු සිදුරු භාවිතා කලත් සැමවිටම එසේ කල නොහැකිව සිදුරු විදගැනීමට සිදු වෙනවා. එවිට ඔහු ගනකම් තහඩු කොටස් අංශක අනූවකින් නැවීමෙන් ලෝහය දුර්වල කොට යකඩ කපන කියතෙන් හා රවුම් පීරෙන් පීරිගා ගනකම අඩු කරගෙන ඉන්පසු පොංචියෙන් හා මිටිය ආධාරයෙන් සිදුරු සාදාගෙන තහඩුව ආපසු දිගහරිනවා.
Photo Daniel Denis – 2CV Magazine
එන්ජිමත් රෝදත් එක කෙලින් සවිකර ගැනීම සඳහා රෝද හතරම මුලුමනින් ඉවත්කර රෝද දෙකක් චැසියේ ඇතුල් පැත්තෙන් නුහුරට සවිකර ගැනීමට සිදුවෙනවා.
එන්ජිමෙන් ලැබෙන බලය අවර කඳේ ඇති කරකැවෙන ලෝහමය බ්‍රේක් ඩ්‍රම් කොටස හරහා කෙලින්ම රෝදය මත ක්‍රියා කරන නිසා සරළම භෞතික විද්‍යා නියමයන්ට අනුව රථය ඉදිරියට ධාවනය කල හැක්කේ රිවර්ස් ගියරයේ පමණයි. ගියර් පෙට්ටිය ගලවා මෙය වෙනස් කිරීමට හැකි වුවත්, වැලි සහිත සහරාවේ එවැනි දෙයකට අතගැසීම අනවශ්‍ය කරදර රැසකට අත්වැනීමක් බව වටහා ගන්නා ඔහු, එය එලෙසම තියෙන්නට හරිනවා.
ඔබ මෝටර් රථ තාක්ෂනය ගැන උනන්දු නම්, පමණක් මේ මේ සටහන ඔබටයි. ඉදිරිපස එන්ජිම (front mounted engine) සහ ඉදිරි රෝද එලවුම (front wheel drive) සහිත රියේ ඉදිරිපස තිබුනේ inboard brakes. නැතිනම් රෝදයට සවි නොකර චැසියට සවිකල තිරිංග. ඩිෆරන්ෂලයට යාබදවම තිබුනු බ්‍රේක් ඩ්‍රම් වල සිට රෝදයට බලය සැපයුනේ ඩ්‍රයිව් ෂාෆ්ට් එකක් හරහා. තවත් පැහැදිළි කරහොත් ඩිෆරෙන්ෂලයත් රෝදයත් අතරමගයි තිරිංග තිබුනේ. අපි දන්න වාහනවල වගේ රෝදෙ නෙවෙයි.
එන්ජිමේ සම්පූර්ණ බලයම ඩිෆරෙන්ෂලය හරහා වම් පස ඇක්සලයට ලබා ගැනීම සඳහා එමිල් දකුණු පස ඇක්සලය නොකැරකෙන සේ සිරකරනවා.
Photo Daniel Denis – 2CV Magazine
මෝටර් සයිකල් අසුන සාදාගන්නේ වාහනයේ පසුපස බම්පරය කපා එයට ඩෑෂ්බෝඩ් එකෙන් ගලවාගත් අපොල්ස්ට්‍රි කොටස ඔතා එය තැඹිලි පැහැ ඇලෙන ටේප් යොදා අලවා ගැනීමෙන්.
හැන්ඩලය නිමවන්නේ රථයේ ජැක් ලීවරයෙන්. මෙයට ක්ලච් ලීවරයත් වාහනය පනගැන්වෙන ස්විචයත් සවි කරනවා. මේ 2CV විශ්මිත රථයේ බහුකාර්ය නිමැවුම ගැන කදිම අදහසක් මේ ජැක් ලීවරයෙන්ම ලබාගත හැකියි. මේ ජැක් ලීවරයෙන්ම එහි නියමිත රාජකාරියට (jack lever) අමතරව, එන්ජිම ඉදිරිපසින් ඇති සිදුරින් ඇතුල්කොට බැටරිය බැස ඇති විටක එන්ජිම පණ ගැන්වීමටත් (crank handle), රෝද ගැලවීමටත් (wheel brace) හැකියි.
Photo Daniel Denis – 2CV Magazine
මෝටර් රියේ අංක තහඩුව ගලවා මෝටර් සයිකලයට සවිකර ගන්නේ නීතිමය අවශය අරමුණකින් වුනත්, එයින් අරමුණ ඉ‍ටු නොවුන බව එමිල් පසුව වටහා ගන්නවා.
මෝටර් සයිකලයේ බර නිසාම පෙට්‍රල් කටේ සිට ටැංකියට දිවෙන බටය කපා පැති ආධාරකයක් (side stand) සාදා ගැනීමට සිදුවෙනවා
අත් කොට කමිසයක් ඇඳ සිටි ඔහු සැඩ හිරු රැසින් බේරීමට මේස් කුට්ටමේ අඩිය කපා දමා අත්වලට ඇඳ ගන්නවා.
සහරාවේ ගිණියමට වේලී කරකුට්ටම් වූ පාන් ගෙඩි අඬුවෙන් කඩාගෙන වතුර දමා කාන්තාර සුප් එකක් සාදාගත්ත දවස් තියෙනවා
මේ දැවැන්ත සාර්ථකව නිම කරගැනීමටහැකි වේදෝයි යන අවිනිශ්චිතතාව එමිල්ට වද නොදෙනවා නොවේ. කොයි මොහොතේ හෝ යමක් වැරදී ගොස් සියළු උත්සාහයන් අසාර්ථකවී, වැඩපිළිවෙල අතහැර දැමීමට සිදුවිය හැකි බව ඔහු නිතර මෙනෙහි කරනවා.
අවසානයේ සියලු බාධා ජයගෙන, ඔහු සිහිනය සැබෑ කරගන්නවා. මෙය ඉතාමත්ම කාලය සහ ශ්‍රමය වැය වෙන ක්‍රියාවක් නිසාම, දින කිහිපයක් තුල නිම කර ගත හැකි වේයයි එමිල් මුලින් සිතූ මේ කාර්යය සඳහා ගතවන කාලය දින දොළහක්. ඉතිරි වී තිබූ වතුර ප්‍රමාණය ලීටර බාගයයි.
අවසාන දිනය ඔහු ගත කරන්නේ වාහනය පැද පරීක්ෂා කර බැලීමටත්, කඳවුරු බැඳතිබූ ස්ථානය පිරිසිදු කිරීමටත්ය.
ඔහු තමා සතුව තිබූ කුඩා කැමරාවේ ෂටරයට දිග නූලක් සම්බන්ධ කර වරින් වර තමාගේ ඡායාරූප ගැනීමටද අමතක කරන්නේ නෑ.
ඔහු තොං එකක් ඇඳගෙන ඉන්නෙ ඇයි කියා නම් මම දන්නේ නෑ. 😀
පාවිච්චි නොකල සියලු උපකරණ සහ වාහන කොටස් මෝටර් රියෙන් ගැලවූ බොඩිය තුල තැන්පත් කරන එමිල්, පසුදා සවස් වරුවේ තමා නිම කරන ලද Desert Camel යන අනවර්තනාමය යෙදූ Citroën 2CV මෝටර් රථ/ සයිකලයේ නැගී මිනිස් වාසයක් සොයා ගමන් අරඹනවා.
ඔහු එන්ජිමත්, ඉන්ධන ටැංකියත්, බැටරියත් සියල්ලන්ටම ඉඩ සලසා, තට්‍ටුවේ ඉතිරිකරගෙන තිබූ බඩු පටවාගෙන යාහැකි කොටසේ ඉතිරිව තිබූ කෑම ස්වල්පය, වතුර ලීටර් බාගය, නිදිබෑගය, ආවුද පෙට්ටිය, සිතියම්, මාලිමාව, කුඩා රබර් මෙට්ටයක් හා තුවායක් එකට සම්බන්ධකර සාදාගෙන තිබූ කූඩාරම යන සියල්ලම පටවාගන්නවා.
මෝටර් රථයේ පසු පස බම්පරය කොට කර සාදාගත් ආසනයෙන් නිතර බිමට ඇද වැටෙමින් කල ගමන සුව පහසු එකක් නොවේ.
Source: Google Maps
මම ගූග්ල් මැප්ස් වලින් ලබාගත් චන්ද්‍රිකා සිතියමට අනුව Tan Tan සිට ගමනාන්තය වූ Zagora වලට ඇතිදුර කිලෝමීටර් 674යි. Google Navigation ගණනය කිරීමට අනුව මෝටර් රථයකින් පැය 8 වි 37කින් තරණය කල හැකි දුරක්. එනම් පැයට කිලෝමීටර අසූවක පමණ වේගයකින් එක දිගටම ගමන් කලහොත් තමයි ඒ. නමුත් මේ කාන්තාරයක් හරහා වැටී ඇති රළු මගක් වගේම, මේ 1993 වසර බවත් අප අමතක කරන්න හොඳ නෑ.
Citroën 2CV රථ වල වේගය ගැන මම කලින් සඳහන් කලානේ. එමිල් පැදවූවේ වඩා අලුත් මාදිලියක් නිසා එහි වේගය ගැන මට අවබෝධයක් නැතිවුනත්, එය කිසිසේත්ම මෙවැනි මගක පැකිමී 80ක් නම් විය නොහැකියි. ඒ හැරත්, එමිල්ට දැන් මේ මුලු දුරම තරණය කිරීමට නොතිබුනත්, මම කලින් සඳහන් කරපු ආකාරයටම එමිල්ගෙ මෝටර් සයිකලයේ නිර්මාණයට අනුව ඉදිරියට ධාවනය කල හැකි වූයේ පැකිමී 20ක උපරිම වේගයෙන් රිවර්ස් ගියරයේ පමණයි. ඔහු වාහනයේ සුළු සුළු අලුත් වැඩියාවන්ට සහ වැඩි දියුණු කිරීම් සඳහා කිහිප වතාවක් නතර වෙනවා. රෑ බෝවූ පසු ඔහු මාර්ගය පසෙක රිය නවතා නින්දට වැටෙනවා.
ගමන් විඩාවෙන් සහ දින දොළහක දුෂ්කර ක්‍රියාවෙන් හෙම්බත්වී සිටින එමිල්ට, තමන් අසල නතරකල 4X4 මුර සංචාරක රථයේ හඬ හෝ ඉන් බැස ආ සෙබලුන් තිදෙනාගේ අඩි ශබ්දය හෝ ඇසෙන්නේ නෑ. ඔහුව සොලවා අවදිකරන එක් භටයෙක් තමන්ට Tilemsem වලදී මුණ ගැසුණු හිස උදුම්මවාගත් “සංචාරක සුද්දා” හඳුනා ගන්නවා.
සෙබලුන් ආපසු හැරී යාමට කල පැහැදිළි නියෝගයද නොතකා, තමන් මුරපොලේ සිට පටවා එවීමට තැත්කල මගියාද රැගෙන යාමට ප්‍රතික්ෂේප කල, ‘හිස් උදුම්මාගත් පර සුද්දා’ තමන් රැවටීමට ආපසු යන බව පෙන්නා, හොර පාරකින් නැවත තහනම් අඩවියට ඇතුල්වී ඇති බව දු‍ටු භටයා කුපිත වෙනවා.
තමන් අනතුරකට මුහුණ පෑ බවත්, මෝටර් රථයේ කොටස් වලින් මේ මෝටර් සයිකලයක් සේ පෙනෙන මර උගුල සාදාගත් බවත් පිළිගැනීමට සෙබලුන් මැලි වෙනවා. මේ අමුතුම වාහනය ගැන ඇතිවූ ස්වභාවික කුතුහලය නිසාමදෝ, සෙබලුන්ට හානි වූ මෝටර් රථයේ ඉතිරි කොටස් දැක ගැනීමට අවශ්‍ය වෙනවා.
එමිල්ව 4X4 මුර සංචාරක රථයට නංවා ගන්නා සෙබලු, එමිල්ගේ මෝටර් සයිකලයේ මුරට එක සෙබලකු රඳවා, අනතුර සිදුවූ ස්ථානය වෙත යාමට පිටත් වෙනවා. පැයක් තිස්සේ සෙවුවත්, රාත්‍රියේදී එම ස්ථානය සොයා ගැනීමට ඔවුන් අසමත් වෙනවා.
ආපසු පැමිණෙන පිරිස එමිල්ට උදේ වන තෙක් මෝටර් සයිකලය අසලම නිදා ගැනීමට අවසර දෙනවා. මීටර සියයක් පමණ ඔබ්බෙන් නතර කර තිබූ 4X4 මුර සංචාරක රථයේ සිටිනා සෙබලුන් ඔහු දෙස ඇස ගසාගෙන සිටිනවා.
පසුදා වාහනය සොයා දෙවන වරටත් කරන මෙහෙයුමේදී Citroën 2CV රියේ කොටස් එමිල් හැර ගිය ආකාරයටම සොයා ගැනීමට හැකි වීම නිසා සෙබලුන් බොහෝ සතුටට පත් වන බව පැහැදිළිවම පේනවා. මේ සඳහා සෙබලුන් මේ හැටි උනන්දු වීමට හේතුව, එක් සෙබලකුගේ සොහොයුරෙකුට නොමිලේ 2CV අමතර කොටස් ලබා දීමට බව එමිල්ට පසුව දැන ගැනීමට ලැබෙනවා.
උදෑසන නැවතත් මෝටර් සයිකලයට නැගී මුර සංචාරක රථයට ඉදිරියෙන් Tan Tan බලා පිටත් වන ලෙස එමිල්ට අණ ලැබෙනවා. සෙමින් පසු පසින් ගමන් කල මුර සංචාරක රියට ටික වේලාවකින් එමිල් නොපෙනී යන නිසා ඔවුන් රේඩියෝ පණිවිඩයක් මගින් වෙනත් මුරසංචාරක රියක් අමතා අමුතුම සුකුරුත්තම් වාහනයේ නැගී එන සංචාරකයාව භාරගන්නා ලෙස පවසනවා
1993, අප්‍රේල් හයවන දින Tan Tan වලට ලඟාවන එමිල් එහිදී, කවදත් පොදු ජනතාවගේ හිත සුව පිණිස නොවන තුන්වන ලෝකයේ නිලධාරීවාදයෙන් බැට කනවා.
එමිල් විසින් පදවාගෙන ආ මේ අරුම පුදුම වාහනයේ අංක තහඩුව, චැසි හා එන්ජින් අංක, වාහනයේ ලියාපදිංචි කිරීමේ ලිපි ලේඛණයේ සඳහන් විස්තර හා නොගැලපෙන නිසා නීති විරෝධී වාහනයක් රටට ආනනයනය කිරීමේ චෝදනාව යටතේ වාහනය අත් අඩංගුවට ගැනෙනවා. එමෙන්ම වාහනය මහමග පැදවීමට ඉඩ දිය නොහැකි භයානක එකක් වීම නිසා එමිලුත් චෝදනාවට ලක්වෙනවා.
සෙබලුන්ගේ නිළ වාර්තාව සලකා බැලූ ආණ්ඩුකාරවරයා විසින්, නීති විරෝධී රථයක් ආනයනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් වැඩි දුර කටයුතු රේගුවට භාරදෙනවා.
මුලින්ම හුදෙක් රාජකාරිමය ස්වභාවයේ ආකෘති පත් කීපයක් පිරවීමට ඇති බව පමණක් පැවසූ රේගු නිලධාරීන්ගේ වචනය විශ්වාස කරගෙන සිටි එමිල්ට , පසුදා උදෑසන නීතිවිරෝධී රථයක් රට තුලට රැගෙන ඒම සම්බන්ධයෙන් රේගුව විසින් චෝදනා කර රඳවාගෙන ඇති රථය නිදහස් කිරීමට නම් ඩිරාම් 4500ක දඩ මුදලක් පනවනවා.
එමිල් ඒ විශාල දඩ මුදලින් වික්ෂිප්ත වුවත්, මේ දඩ මුදල අනිවාර්යයෙන් ගෙවියයුතු බව රේගුව පවසනවා
දඩ මුදල ගෙවූ පසුත්, වාහනය නිදහස් කලද, එම ‘මාර්ගයේ ධාවනය කිරීමට ආරක්ෂිත නොවන භයානක වාහනය’ පැදවීමේ තහනම ඉවත් නොවෙන නිසා එමිල් ප්‍රවාහන අර්බුදයකට මුහුණ පානවා.
පසුදා රටින් පිටවීමේ ආකෘති පත්‍ර පිරවීමෙන් පසු එමිල්ට ප්‍රංශය බලා ආපසු යාමට අවසර ලැබෙනවා. මේ අපූරු මෝටර් සයිකලය ගෙනයාම සඳහා ආපසු මෙහි ඒමට අදහස් කරන එමිල්, එය ප්‍රවේශමෙන් තබා යා හැකි තැනක් සම්බන්ධයෙන් ගැටළුවකට අර්බුදයකට මුහුණ පානවා. රජයට අයත් වාහන රැඳවුම්පොලේම (impound) එය තියෙන්නට හැරියොත් ඒ සඳහා අති විශාල ගාස්තුවක් ගෙවීමට සිදුවන බවත්, කොටස් අතුරුදහන් වීමේ අවදානම ඇති බවත් එමිල්ට වැටහෙනවා.
මෙහිදී සගයින්ට වඩා සංවේදී බවක් පෙන්වූ එක් රේගු නිළධාරියෙක් එමිල් නැවත් මොරොක්කෝවට පැමිණෙන තෙක් මෝටර් සයිකලය තබා ගැනීමට එකඟ වෙනවා.
මසකට පසුව අලුත් 2CV රියකින්ම ප්‍රංශයේ Rennes සිට Tan Tan දක්වා කිමී 3500 ක දුරක් පැමිණෙන එමිල් මෝටර් සයිකලය කොටස් තුනකට ගලවා පටවා ගෙන යනවා.
මේ වික්‍රමය ගැන වැඩි 1990 දශකයේදී ප්‍රංශ රූපවාහිනියේ ප්‍රචාරය වූ කෙටි සඳහනක් හැර වැඩි ප්‍රසිද්ධියක් නොලැබෙන්නේ එමිල් ඒ ගැන ප්‍රසිද්ධ කිරීමට එතරම් උනන්දු නොවීම නිසා විය හැකියි. නමුත් මෑතකදී මෝටර් රථ වෙබ් අඩවියක මේ ගැන පළවූ පසු මෙය අන්තර්ජාලයේ පැතිර ගියේ වේගයෙන්.
එමිල් ඉන් පසුවත්, නැවත නැවතත් අප්‍රිකාවේ සංචාරය කරනවා.
දැනට හැටහය හැවිරිදි වියේ පසුවන එමිල් ප්‍රංශයේ ජීවත් වෙනවා. මැක්ගයිවර්, හා මෑඩ් මැක්ස්ට අමතරව ඇතැමෙකු විසින් ඔහුව Tony Stark විසින් නිරූපිත ඉංජිනේරුමය කුසලතාවයකින් හෙබි Iron Man සිනමා චරිතයටත් සමාන කරනු ලබනවා.
ප්‍රංශ බසින් පලවන Chameaudacier බ්ලොග් අඩවියේ Moto නමින් පළවුනු මේ කතාව ප්‍රංශ භාෂාවෙන් කැඩුනු ඉංග්‍රීසියට පරිවර්තනය කරගන්න උදව් කලේ Google Translator. පින්තූර වල තිබුන ප්‍රංශ Google Goggles Android App වලින් කැඩුනු ඉංග්‍රීසියට පරිවර්තනය කරගත්තා. ඉන් පසු ඉතා වෙහෙස වී සිංහලට පරිවර්තනය කරගත්තා.
මේ, කවදත් survival වර්ගයේ කතාවලට, විශේෂයෙන්ම කාන්තාර සම්බන්ධ එවන් කතා වලට ප්‍රිය කරන මම, මෑතකදී කියවූ රසවත්ම විස්තරයක් ඔබ හා බෙදා ගැනීමට ගත් උත්සාහයකි.
මේ නිසාම මම සැබෑ ජීවිතයේදී දැක නැති, Tin Tin කතාවල් වලින් පමණක් දැන සිටි Citroën 2CV රිය ගැනත් විශ්මිත කරුණු රැසක් විකිපීඩියාවෙන් ඉගෙනගත් බව කියන්නෙ ආඩම්බරයෙන්.
Thanks due to:
http://chameaudacier.free.fr/moto9.html
Google Translator
Google Goggles Android App
Wikipedia
Simulblogged @ මගේ ඩෙනිම for Blogger Lovers.
180. උණුවන හදවත / The Kindhearted One!
ඔහු කොහොමත් සතුන්ට ආදරෙයි, විශේෂයන්ම බල්ලන්ට. ඒ වගේමයි බල්ලොත් ඔහුට පෙන්නුවේ කොන්දේසි විරහිත ආදරයක්. ඔහු කොහේ ගියත් නාඳුනන බල්ලෝ ඔහු හොයාගෙන ඒම නිතර සිදුවුන දෙයක්. අවාසනාවකට වගේ ඔහුගෙ ළමාවිය ගතකරන්න සිදුවුන රටේ ගුවන් තො‍ටුපළේම ප්‍රදර්ශණය වුනු තහනම් භාණ්ඩ දැන්වීමේ ඩාට් තුවක්කු, ගිණි අවි, ආගමික සංකේත, ඇල්කොහොල්, ඌරුමස් හා ඌරුමස් අඩංගු නිෂ්පාදන වලට අමතරව බල්ලොත් ඇතුලත් වුන නිසා ඔහුට මාලු ටැංකියකින් පමණක් සෑහීමට පත්වෙන්න සිදුවුනා.
පාසැල් ජීවිතය හමාර කල ඔහු දෙමාපියන්ගෙන් වෙන්වී ආපහු මව්බිම බලා ආවේ දුරු රටක සිට ආපසු පැමිණෙන සොයුරිය මව්බිම බලා ආ දවසෙමයි. මුල දින කීපය අක්ක මලෝ දෙදෙනා ගෙදර ගතකලත් අගනුවරට තිබූ කිලෝමීටර තිහකටත් අඩු දුර යන්නට පැය එකහමාරකට වඩා කොටමින් කාලය කන පොදු ප්‍රවාහන සේවය නිසා ඔවුන් අගනුවරින්ම අක්කාත් සමග දුර ඈත රටේ ඉගෙනුම ලබමින් සිටි යෙහෙළියකද සමග එක්ව මහල් නිවාසයක් කුලියට ගත්තා
එතෙක් කල් යදම් ලා බැඳ සිත්වල සිර කරගෙන තිබූ බලු පැටවෙකු හදා ගැනීමේ සිහිනය සැබෑවක් කරගැනීමට දෙදෙනාටම සිතුනෙ මෙවිටයි. මල්ලියාට ඕනෙ වුනේ හොඳ වර්ගයක වංශක්කාර බලු පැටියෙකු හදා වඩා ගන්නවාට වඩා, නිවසක් අහිමි අසරණ සාමාන්‍ය බලු පැටවෙකුට සෙවනක් දෙන්නයි. වැඩියෙන්ම අමාරු වුනේ මෙවැනි තට්‍ටු නිවාසයක සිට සතෙකු හදාගැනීම දහසක් බාදා මැද වුවද කල හැකි දෙයක් බව දෙමව්පියන්ට ඒත්තු ගැන්වීමයි. ඇත්තෙන්ම මිදුලක් වත්තක් නැති මහල් නිවාසයක බලු පැටවෙකු හදා ගැනීම අන්තිම අමාරු දෙයක්. ඉගෙනුම් වැඩ අස්සේ බලු පැටවෙකු වෙනුවෙන් වැය කිරීමට කාලයක් ඉතුරු වේවිද? ප්‍රශ්ණ වැලයි. නිවාස හිමියා මොනවා කියයිද? අසල්වැසියෝ පැමිණිළි කරයිද?
වාසනාවකට මෙන්, අක්කාගෙ යෙයෙළිය බලු පැටවා ගෙන ඒමට විරුද්ද වුනේ නෑ. සමහරවිට ඇගේ ගෙදරත් බල්ලන් දෙදෙනෙකුම සිටින නිසා වෙන්නැති. ඉන් පස්සේ එළඹුනේ අන්තර්ජාලයේ සැරිසරමින් සුදුසු බලු පැටවකු සෙවීමේ කාර්යයයි. ගිගා බයිට් බර ගණනක් ඇවෑමෙන්, මේ සතියක් වයසැති බලු පැටවා සොයාගන්නට ඔවුනට හැකි වුනා. නිවසක් අහිමි ඇය කාරුණික හාම්පුතෙකු එනතෙක් බලාසිටියා. අක්කාත් මල්ලීත් දු‍ටු වනම ඇයට කැමති වුනා.
අවසානයේ බලු පැටවා ගෙදර ගෙන ආ දවස කාටත් ප්‍රීතිදායක එකක් වුනා. අක්කාත් මල්ලිත් බලු පැටවාගේ මල මුත්‍ර ඉවත් කරමින්, ලයිසෝල් දියරයෙන් බිම තෙත මාත්තු කිරීම හවුලේ කලා. බලු පැටවකු හදා ගැනීමට භාර ගැනීම, අක්කාත් මල්ලීත් යාමට සැළසුම් කරගෙන තිබූ සියළුම විනෝද ගමන් අවලංගු කර දමා, ඔවුන්ව ගෙදරටම බැඳ තබන සිදුවන යදමක් බවත්, අසල්වැසියන්ගේ රැවුම් ගෙරවුම් ඉවසා දරාගැනීමට් දීමට සිදුවන මහා වගකීම් වැලක ආරම්බය බවත් බව දෙමව්පියන් මතක් කරදුන්නා
අක්කාත් මල්ලීත් තමන්ගේ වියදමට ලැබෙන මුදලින් බලු පැටවාට අවශ්‍ය උපකරණත්, පුලුන් පිරවූ සෙල්ලම් බඩුත් මිලදී ගත්තා. බලු පැටවාගේ කෑම වියදමෙන් අක්කාත් මල්ලීත් නිදහස් කරමින් දෙමව්පියෝ වෙනම බලු ගිණුමක් පවත්වාගෙන ගියා. අර පුළුන් පිරවූ සෙල්ලම් සතුන්ගේ ආයුෂ ඉතාම කෙටි වුනේ ඇය ඒවා හපා ඉරා පුලුන් ගෙබිම පුරාම ඉහිරවූ නිසයි. ඉන් පසුව ඇය උන්ගේ හම සමග සෙල්ලම් කරමින් සතු‍ටු වුනා.
ඇතැම් විට අක්ක මලෝට තරහ ගියේ මෙතරම් ආදරය කරද්දීත්, ඈ නිතර ගෙදරින් පළාගොස් අසල්වැසියන්ගේ නිවෙස්වල සැඟවීම ගැනයි. “එයා හැසිරෙන්නෙ හරියට අපි එයාව හිරකරගෙන වද දෙනවා වගේ,” ඔවුන් නිතර කිව්වා. අලුත් අවුරුද්දට හා වෙනස් උත්සව වලට ලැබුණු ආරාධනා බොහෝ විට ප්‍රතික්ෂේප කරන්නට අක්ක මලෝට සිදු වුනේ බලු පැටවා දමා යාමේ ප්‍රශ්ණය නිසාමයි. අවසානයේදී දෙදෙනාටම නිවාඩු කාලයක් ලැබුණු විට බලු පැටවාත් සමග ගෙදර යාම සඳහා ත්‍රිරෝද රථයක් කතා කරගන්නට සිදුවුනේ පොදු ප්‍රවාහණ සේවාවල බලු පැටවෙකු ගෙනයාමට ඉඩ නොදෙන නිසයි. අවසානයේ ගෙදරට ගිය විට, කිසිදා තණකොල දැක නොතිබුණු බලු පැටවා කෙතරම් සතු‍ටු වුනාදැයි දැකගන්නට ලැබුනා. ඇය තණ අතර පෙරළෙමින්, සමණළයන් පසුපස හඹායමින්, මිදුලේ වලවල් හාරමින් ජීවිතයේ ලැබූ වින්දනාත්මකම අවධිය ගතකරනු දැක අක්ක මලෝ සතුටින් හිනැහුනා. සියළු යහපත් දේ මෙන්ම නිවාඩුවත් අවසානයට ලඟා වුනේ කාටත් නොදැනීමයි. බල්ලෙකු බිරීම ගැන කිසිවෙකු පැමිණිළි නොකරන, වද නොවන ක්ෂේම භූමියක් හැරදා අගනුවර ක‍ටුක යථාර්ථය වෙත ආපසු යාමේ දිනය එළඹ තිබුනා.
දෙමාපියන් සති හයක නිවාඩුවක් සඳහා මව් රටට පැමිණි විට නැවතත් එවැනිම ප්‍රීතිමත් කාලයක් උදාවුනා. මෙවර තමන්ගේම වාහනය නිසා ප්‍රවාහනය ප්‍රශ්ණයක් වුනේ නෑ. දෙමාපියන්ව උණුසුම්ව පිළිගත් බලු පැටවා ඔවුන්ගේ හදවත්වලටත් කෙටි කලකින්ම ඉතාම සමීප වුනා. අක්කාටත් මල්ලීටත් ඉමහත් සැනසුමක් ගෙන දෙමින් බල්ලාගේ උදෑසන රාජකාරි දෙමව්පියන් බාරගත්තා.
ඇත්තෙන්ම ව්‍යන්ධානකරණ සැත්කම සඳහා ඇය නිර්වින්දනය කලවිට තාත්තා දෑසට නැගුනු කඳුලු සඟවා ගත්තේ ආයාසයෙන්. ඔවුන් බලුපැටවා ලබාගත් ආයතනය මෙම සැත්කම ඔවුන්ගේ වියදමෙන් කරදීමත් පොරොන්දුවී තිබුනත්, එය තමාගේ වියදමින් කිරීමට මල්ලීට උවමනා වුනා. ” අර බලු පැටව් ඔක්කොටම ගෙවල් හොයල දෙන්න තියෙන ප්‍රශ්ණෙම ඒ ගොල්ලන්ට ඇති. එයාලට තවත් බරක් වෙන්න බෑ,” මල්ලි කිව්වා. නිවාඩුව අවසන් වී දෙමව්පියෝ ආපසු යද්දී ආපසු අගනුවරට යාමට අක්කා මලෝට සිදුවුනා. බලුපැටවාත් දවස් ගණනාවක් කණස්සල්ලෙන් ගතකලා.
කතාව කෙටියෙන් කිව්වොත් මල්ලී බලු පැටවාත් සමග පාරේ ඇවිදින්න යන විට සමහර අසල්වැසියන් රවන්නට සහ අප්‍රසන්න බැලුම් හෙලන්නට පටන් ගෙන තිබුනා. පඩිපෙලේ වූ අයිතිකරුවකු හඳුනාගත නොහැකි බලුබෙටි සහ සැකසහිත බලු මුත්‍රා කඩිති අනිවාර්යයෙන්ම මේ බලුපැටවාගේ ගිණුමට බැරවුනා. දෛවයේ සරදමකටදෝ, එම තට්‍ටු නිවාසයේම වෙනත් මහලක විසූ මුස්ලිම් සොහොයුරෝ දෙදෙනා බලු පැටවා දු‍ටු පමණින් බියෙන් තැති ගැනීමටත් මුහුණ ඇදකර පිළිකුළ ප්‍රකාශ කිරීමටත්, නිරන්තරයෙන්ම තට්‍ටු නිවාස අයිතිකරුට පැමිණිළි කිරීමටත් පටන් ගත්තා.
මේ සියලු හැල හැප්පීම් මැද වසරක් ගෙවී ගියා. බලු පැටවාත් සිරුරින් වැඩෙද්දී අසල්වැසියන්ගේ කෙණෙහිළිකමුත්, පැමිණිලිත් එසේම ලියළා වැඩුනා. ඇතැම් දිනවල අක්කා මලෝ කොතරම් චිත්ත පීඩාවට පත්වුනාද කිවහොත් ඔවුන් සනසන්නට දෙමාපියන්ට ස්කයිප් හරහා සෑහෙන දේ කියන්නට සිදුවුනා.
වැඩේ කෙතරම් දුරදිග ගොස් ඇතිදැයි කාටත් තේරුණේ තට්‍ටු නිවාස හිමියා බලු පැටවා තබා ගන්නේ නම් බද්ද අලුත් කිරීමට එකඟ නොවූ නිසයි. බලු පැටවා ආපසු ලබාගත් ආයතනයටම බාර දීමට දෙමව්පියෝ පෙ‍රැත්ත කල නිසා අක්ක මලෝ අවසානයේදී අකැමත්තෙන් එකඟ වුවත් එය පහසු කටයුත්තක් වුනේ නෑ. අම්මා දිනපතා අන්තර්ජාලයේ පැයගනන් කල්මරමින් බල්ලා තබාගැනීමට ඉඩ දෙන ගෙවල් අගනුවරින් හෙව්වා. ඒ ගෙවල් බලන්නට යමින් අක්ක මලෝ විඩාවට පත් වුනා.
අවසානයේදී මේ තට්‍ටු නිවාසය හැර දමා බලු පැටවා තබා ගැනීමට අක්කා මලෝ දැඩි තීරණයක් ගත්තා. ‘බලු පැටියා දැන් අපේ පවුලේ කෙනෙක්. අපි පවුලේ කෙනෙක් අතෑරලා දාන්නෙ නෑ මොනවා වුනත්,’ ඔවුන් කිව්වා. බලු පැටවාත්, තමන්ගේ සියළුම බඩුබාහිරාදියත් පටවාගෙන ඔවුන් ආපසු ගෙදර ආවා. මේ තීරණයෙන් ඔවුන්ට බොහෝ දේ කැපකිරීමට සිදුවුනා. දැන් ඔවුන්ට අධ්‍යාපන කටයුතු වලට අගනුවරට යාමට උදේ‍රැයින්ම අවදිවීමට සිදුවුනා. බස්වල පැය ගණන් ගතකර විඩාවට පත්ව ගෙදර ඒමට සිදුවුනා. ඔවුන්ගේ අරමුණ වුනේ ගෙදර සිටින ගමන් බලු පැටවා තබාගතහැකි කුඩා නිවසක් අගනුවරින් සොයා ගැනීමයි.
මල්ලි බලු පැටියාට පෙන්නුවෙ පුදුමාකාර බැඳීමක්. බලු පැටියාව ඇඳට ගොඩවී නිදාගැනීමට ඉඩ දීම ගැන දෙමාපියෝ කොපමණ කෑ ගැසුවත් ඔහු නෙවෙයි ඒ කණකට ගත්තේ. ගේ අසලින්ම දිවෙන මහපාර ගෙතුලක ඇති දැඩිවූ, පාර නුහුරු බලු පැටවාට මාරකයක් නිසා ගෙතුල නොසිටිනවිට ඇයව ඉස්තෝප්පුවේ කුළුනකට ගැටගසා තිබුනා. ඇයට නිදාගැනීමට පු‍ටුවක් හා කොට්ටයක් තිබුනා. සීතල දිනවල ඇයව පොරවා තැබුනා.
බලු පැටවා ආදරයෙන් රැක බලා ගැනීමට කැමතිවුනු, දැනටත් බලු පැටවෙක් හද වඩා ගන්නා මේ ගැහැණු ළමයා ගැන අක්ක මලෝට ආරංචි වුනේ මේ අතරයි. බලු පැටවාව ඇයට බාරදී, බලු පැටවා තබාගැනීමට ඉඩ නොදෙන නමුත් අනිකුත් සෑම පහසුකමක්ම පාහේ තිබූ අගනුවර නවාතැනකට යාමට ඔවුන් එකඟවුනා. මේ මල්ලීට ඔහුගේ ජීවිතයේදී ගැනීමට සිදුවූ ඉතාමත්ම දුශ්කර තීරණයන්ගෙන් එකක් වුනා. “මම මේක කරන්නෙ මේක එයාට යහපතක් නිසා. එයා අපිත් එක්ක හිටියොත් එයාට දුක් විඳින්න වෙනවා.” මල්ලි කිව්වා. කොල්ලෝ අඬන්නෙ නෑ යන මතයේ හිටි නිසා කඳුලක් නොහෙලුවත් ඔහු සිතින් වැලපෙන බව දෙමව්පියෝ දැක්කා. බලු පැටවා බාර දීමට ඒ ගැහැණු ළමයා පදිංචි කිලෝ මීටර අනූවක පමණ දුරකින් පිහිටි නිවස වෙත යාමට තීරණය කල දිනට පෙරදින ඔවුන් දෙදෙනා බලු පැටියා සඳහාම විශාල කුකුළකු මිළට ගෙන රසවත්ව පිස, සමුගැනීමේ භෝජනයක්ද පිළියෙල කලා. මල්ලීට දහ අටවන උපන්දිනයත් සමගම රියැදුරු බලපත්‍රයත් ලබාගත් බැවින් හා ගෙදර වාහනයත් ඇති බැවින් ප්‍රවාහනය ප්‍රශ්ණයක් වුනේ නෑ. නමුත් දෙමාපියන් තදින්ම ඉල්ලා සිටි එකම දේ වැඩිහිටියකු වශයෙන් මාමාද වාහනයේ නංවාගෙන යන ලෙස පමණයි.
හැම දෙනාම සිතින් වෛරකල ඒ අප්‍රසන්න දවස උදාවුනා. නමුත් ඔවුන් ඒ ගමන ගියේ නෑ. “අපි ආපහු කලින් වගේ අගනුවර හිර ගෙදරක් හොයන්නෙ නැතුව, නිදහසේ ගෙදර ඉඳලා බස් එකේ අගනුවර යන්න තීරණය කලා. අපිට මෙච්චර හොඳ, ලොකු, ඉඩ තියෙන, වත්තක් තියෙන ගෙදරක් තියෙද්දි, (මෙය හුදෙක් අගනුවර කුඩා තට්‍ටු නිවාසය හා සැසඳීමක් පමණි. පර්චස් පහළොවක අවුරුදු දහ අටක් තිස්සේ තවමත් ටික ටික ගොඩනගන නිවස පිළිබඳ වත්කම් ප්‍රකාශයක් නොවේ) අපි මොකටද මේ එක එක ගෙවල් අයිතිකාරයින්ගෙ නීති රීති වලට යටවෙලා ජීවත් වෙන්නෙ එහෙ ගිහින්?” අක්ක මලෝ තමන්ගෙ තීරණය දැනුම් දුන්නා.”අපි හොඳට හිතලා මේ තීරණය ගත්තේ.”
මේ නම් තමන්ගේ යහපතට නොව බලු පැටියාගේ යහපතට ගත් තීරණයක් බව කාටත් වැටහුනා. තමන් වෙනුවෙන් මේ දරුවන් දෙදෙනා කරනා මේ සා කැපවීම් ගැන බලු පැටියාට හැඟීමක් ඇද්දැයි ඇතැම් විට දෙමාපියන්ට සැක පහල වුනේ ලද හැම අවසරයෙන්ම කරපටිය හපාදමා, ලෝකය දැකීමට පැනයාම ඇගේ සිරිත වූ නිසයි. මේ හැම විටම ඈ ආපසු ගෙන එනු ලැබුවත් මේ අවසන් වරට ඈ පැනගිය විට ඇය සොයා නොයන ලෙස දෙමාපියන් තරයේ අවවාද කලා. ” එයාට අගයක් නැතිනම් ඔය දෙන්න එයා වෙනුවන් කරලා තියෙන දේවල්, ඔහේ ගියදෙන්.” අවවාදය පිළිගත් අක්කා මලෝ නිහඬ වුනා.
දින දෙකකට පස්සේ උදෑසන අක්කා ඉදිරි දොර අරිද්දී බලු පැටවා ආපසු පැමිණ පු‍ටුවේ නිදාගෙන සිටියා. ඉතාම අපිරිසිදුව, හාමත්ව, පිපාසිතව සිටි ඇගේ ඇස්වල දැඩි වරදකාරී හැඟීමකුත්, අතක තරමක් තුවාලයකුත් දකින්න ලැබුනා. , තමා පි‍ටුපා ගියේ කෙතරම් ආදරණීය සෙනෙහෙබර පවුලක්දැයි තේරුම් ගත් ඈ අවසානයේදී ආපසු ඒ සෙනෙහස රැකවරණය සොයා පැමිණ තිබුනා.
ආහ් මට තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා කියන්නත්. අද (ජූලි විසි අට) ඒ මල්ලිගේ උපන් දිනේ. උණුවෙන හදවතක් ඇති අපේ චූටිපුතා හිරුෂට සුභ උපන් දිනයක්.
179. ඉබියතුරු ලෑ ආදරය – Lovelocked Padlocks – the Love Token Hardware – අප දු‍ටු රුසියාව 1
ගඟ දෙසට වැ‍ටුණු කැලෑ පාරේ ඇවිද යන අපේ පයට පෑගෙන අඩියක් ගැඹුරු හිම තට්‍ටුව චිරි බිරි හඬ නගනවා. ශීත සෘතුව සඳහාම නිමකල ඝන පාවහන් හා ඊට යටින් එක මත එක ඇඳ ඇති උණුසුම් මේස් කුට්ටම් දෙකම විනිවිද යන අනුකම්පා විරහිත දැඩි සීතල දෙපා හිරිවට්ටනවා. නැවුම් ශීත වාතය පෙනහලු රිදවනවා. අද වෙනදාට වඩා දීප්තියෙන් බබලන උදා හිරුගේ දුබල කිරණ , සෙල්සියස් අංශක සෘන හතක රුසියානු සිසිරය තුලින් ඇදී විත් උඩට හැරවූ මගේ මුහුණ මත උණුසුමක ඡායාවක් දනවනවා. වරින් වර කුඩා වුන් සේ පාර දෙපස ඇති ගස් සොලවන අපි අතුපතර රැඳුනු හිම බිම හලා සතු‍ටු වෙනවා. Read the rest of this entry »
178. මීටරේ ගැන මොනලොග් එකක්.
සිරාවටම හොල්මං වෙනව ඕයි.
ඉතිං මං කියන්ඩ ගියේ මොකද්ද? ආහ්, අපි ඔය හොලිවුඩ් මූවීස් ටෙලි සීරීස් බලනවනෙ. විසේසෙංම ඔය ඇක්ෂන් ඒවා, ඔය කොප්, ඩිටෙක්ටිව්, ක්‍රයිම් වගේ ඒවා බලනකොට මම නිතරම හොල්මං වෙන දෙයක් තමයි මචං, ඒවයෙ චරිතවලට තියෙන මේ පුදුමාකාර මතකෙ.
ඒ මොකෝ කියන්නේ? උඹලා දැකලා තියෙනවද ඕවයෙ චරිත කොයි වෙලාවකවත් ඔය ෆෝන් නම්බර් එකක්, පාස්වර්ඩ් එකක් , දෙපාරක් කියනවා? යකෝ එකම-එක පාරනෙ කියන්ඩෝනෙ. ඒකට මං. මට නම් ෆෝන් නම්බර් මතක තියා ගන්න බෑ මේ සම්මජ්ජාතියෙදි එක පාරක් අහලා නම්.
අමාරුවෙන් මතක තියාගෙන ඉන්න එකක් හරි මතක තියාගෙන ඉන්න රිද්ම් එක පොඩ්ඩක් වෙනස් වෙච්ච ගමන් අඤ්ඤකොරොස්. මම අපේ ගෙදර ෆෝන් නම්බර් එක මතක තියාගෙන හිටියෙ මෙන්න මෙහෙම තුනෙන් තුනට. 011 2 (හරි ඒ කෑල්ල ඕන්නෑ කියමුකො) 123 456. මේක ඔලුවෙ තියාගෙන ඉන්නෙත් ඉංගිරිස් වලින්. කවුරු හරි සිංහලෙන් ඇහුවොත් ටිකක් වෙලා යනවා හරවන්න. Read the rest of this entry »
177. අසිහිය / PIT STOPS ON THE HIGHWAY
Never Leave Home Without Them!
ටූටී ඉවර බව හඟවන රතු එලිය පත්තු වෙන්න ගත්තේ කිලෝ මීටර් පහකට විතර කලින්. අනතුරු හැඟවීමට රතු එලියක් නැතුවත් ටැංකියේ පෙට්‍රල් මට්ටමත්, ඒ වගේම සාක්කුවේ සල්ලි මට්ටමත් අති භයංකාර විදියට පල්ලම් බැස ඇති බව මම දැනගෙනයි හිටියේ. ඊ ලඟ පඩි දිනයට කිට්‍ටුව අතේ සතේ නැතුව යන එක, සේවයට සරිලන වැ‍ටුපක් නොලැබෙන අපි වගේ රටවල සාමාන්‍ය දෙයක්.
මගේ කුඩා Yamaha RD50SP මෝටර් සයිකලය ගිරාඳුරු කෝට්ටේ ඉන්ධන පිරවුම් හලට හරවා. කහපාට පෙට්‍රල් පොම්පය ලඟ නවත්තපු මම පෙට්‍රල් වලට අමතරව ටූටී ලීටරයකුත් ඉල්ලුවා. පොම්ප ක්‍රියාකරු ටූටී බෝතලයක් ගේන්න තව සගයෙකුට පැවරුවා. මම ටූටී වලට කලින්ම මුදල් ගෙවලා හිටියා. Read the rest of this entry »
176. තිලකසිතෙන් බිහිවුන කෙටිම කෙටිකතා සංග්‍රහය.
හැඳින්වීම
තිලකසිතේ පළවුනු පළතුරු ගෝනිය හා තිබොල්කැටිය ඉස්කෝලේ -සමන් මතක 2 බ්ලොග් සටහනේ තිබුණු මේ කොටස තමයි මගේ මේ සටහනේ inspiration එක
‘ බලපන් ඔය සුපර් මාර්කට් වල ඇවිදින වැඩිහිටි පිරිමි විශේෂයෙන් ලංකාවේ හා ඉන්දියාවේ උන්. උන් බලන්නෙම දරුවන්ට හෝ ගෑනුන්ට සුදුසු යමක්. රස කැවිල්ල්ලක්, සෙල්ලම් බඩුවක්, සෙන්ට් කුප්පියක් දැක්කොත් නතර වෙලා බලනවා. උන් ජීවත් වෙන්නෙම දරු පවුල වෙනුවෙන්. මේ ඉන්න දුෂ්කර කාලෙත් උන් තමන්ට කියල කිසි දෙයක් ගන්නේ නෑ ‘
175.අපේ ඉංගිරීසි සෑර්.
මම ගිය පාර ලියපු තක්කාලි කතාවට ‘අපේ රූ’ කරලා තිබුණු කමෙන්ට් එක මේ ලිපිය සිංහලෙන් පළ කරන්න හේතු කාරක වුනා කිව්වොත් නිවැරදියි. රූ මෙහෙම කියලා තිබුනා…
රූ….March 23, 2016 at 6:54 AM
මහවැලි කලාපයේ වැඩ කරද්දි ලැබුනු තෑග්ග නිසා ඩූඩ් තවමත් දුක්විදින බව දකිනකොට දුකයි.ඒ දූවිල්ල එසේ මෙසේ දූවිල්ලක් නෙවි කියලා මමත් අත්දැකලා තියනවා..
කොහෙම වුනත් ඒ කාලේ ළමයි ගැනත් මොනවා හරි ලියන්න පුළුවන් නම් වටිනවා ඩූඩ්…සමහර වෙලාවට කොච්චර දක්ෂ වුනත් අවස්ථාව නොලැබීමේ අවාසනාව නිසා අසරණ වුනු ළමයි ගැන..
ඩූඩ් මොකද කියන්නේ.. Read the rest of this entry »
174. දීපා, තක්කාලි වලට මොකද වුනේ කියල නං අහන්නෙපා.
ගුරු පුහුණුවෙන් පස්සේ අපිව ආපහු දැම්මේ, අද කාලෙ සමහර දෙනෙකුට මොනවගේ දෙයක්ද කියලා හිතාගන්නත් අමාරු. අනිවාර්‍ය දුෂ්කර සේවයටයි. ලොකු ලොකු අතු අල්ලන්න අත දිග උන් බොහොම උජාරුවෙන්, පොරත්වයෙන්, ඒ වගේම ආත්ම විශ්වාසයෙන් කිව්වෙ උන් නම් ඕක කියලා හදවා ගන්නවා මිසක, මොන ජාතියෙන්වත් දුෂ්කර , සේවෙට නම් යන්නේ නැති බවයි. එහෙම ලොකු අතු අල්ලන්න හයියන් නොතිබුන, එහෙම තිබුනත් එහෙම කරන්න හිත නොදුන්න අපි වගේ අසරණ, අපතයෝ ටික කලේ, වෙන දේකට මූණ දෙන්න මරණ වරෙන්තුව බාර ගන්න එකයි. ඇරත්, මුලින්ම රජයට තියෙන මේ බැඳීම ඉවරයක් කරලා දැම්මාම, පස්සේ කාලෙක ආයෙ දුෂ්කර සේවෙට එන්න වෙන්නේ නැති බව කියලා අපි හිත හදා ගත්තා. Read the rest of this entry »
173.මඩ-3 (අවසාන කොටස)
අපි ප‍ටුමගේ ඉඳං පාරෙ එහා පැත්තේ ගොඩනැගිලි අධ්‍යයනය කරනවා.
අතට ලැබිච්ච දේ කටට දාගන්න පින නැති හැටි!
තාත්තයි මායි මෙතන හිටගෙන මොකද කරන්නේ කියලා නොදන්න අයට මෙන්න
පළවෙනි කොටස
දෙවෙනි කොටස.
මම ඇත්තටම හිතුවේ වැඩේ ලේසියෙන්ම ගොඩ දාගන්න හැකි වෙයි කියලයි. අපි මෙච්චර කට්ටක් කාගෙන මෙතනටම ඇවිත් වැඩේ අතෑරලා දාන්න වෙන්නද මේ යන්නේ? Read the rest of this entry »
මට හිතෙන හැටි 